De oudste leden van het geslacht "von Hatzfeld" woonden in de streek tussen Siegen en Frankenberg in Duitsland, in wat nu Hessen is. De voorgeschiedenis is onderzocht door Friedhoff (2004). Er zijn nog veel dokumenten uit het aangegeven tijdvak. Veel bleef bewaard in het Hatzfeld archief, andere feiten werden uit oorkondes elders en eventuele vondsten van familiewapens afgeleid. Het volgende sumiere relaas is uit de publicatie van Friedhoff afgeleid.
Bij de Hatzfelds hebben velen dezelfde voornaam. Om duidelijkheid te hebben wordt eventueel vóór de naam het generatienummer en achter de naam het sterfjaar aangegeven.
|
De eerste von Hatzfeld die in een oorkonde vermeld wordt is Folpert
(oorkonde 1138/39). Hij is dan "in het gevolg van"
Landgraaf Ludwig I van Thüringen met bezit in noord Hessen
(uit het geslacht der "Ludowinger").
Folpert vH is herhaaldelijk getuige in oorkondes van de
aartsbischop van Mainz, die in die landen veel te zeggen had.
Folkert en familieleden worden "nobiles domini de Hatzfeld"
en "viri nobiles dicti" (edel en vrij) genoemd.
Het geslacht Hatzfeld was dus oorspronkelijk zonder binding
aan "hogere heren".
De streek waar ze wonen,
met de latere plaats Hatzfeld aan de rivier de Eder,
ligt bij het grensgebied van verschillende graven en hertogen.
In 1311 droegen Gottfried vH (+1331) en Kraft/Crato vH (+1332), de twee zonen van Kraft (+1301), "per nos et nostros coheredes" de Burg Hatzfeld in leen aan landgraaf Otto van Hessen (+1328) op. Dit deden ze kennelijk om zich veiliger te voelen als vazal van een hogere heer. Maar grote zelfstandigheid blijven ze houden. De familie had een "Ganerbschaft", hetgeen betekent dat ze altijd tesamen alle bezit erfden. Dit maakte veelal verdere verdragen binnen de familie nodig.
In april 1331 wordt een verdrag gesloten waarbij de Burg Hatzfeld voor de twee zonen van Kraft (+1301) wordt opgedeeld, een deel voor Gottfried (+1331) en zijn nakomelingen en een deel voor die van Kraft II (+1332). Het werd kennelijk nogal vol op de Burg!
In 1383 wordt een "Burgfrieden" ondertekend om twisten over rechten te voorkomen. Het verdrag wordt ondertekend door de nakomelingen van XX Kraft (+1301). Dat zijn op dat moment de kinderen van Gottfried (+1331): Kraft (+1387) en diens zonen Kraft en Wigand alsmede de neef Guntram; en het zijn de kinderen van XIX Kraft (+1332): XVIII Johan (+1407) en diens broer Kraft, de twee zonen van Johan en de echtgenote van Johan, Margarethe von Biedenfeld.
Het geslacht vertakt zich herhaaldelijk, er zijn vele neventakken.
Voor deze genealogie is alleen van belang dat Johan vH (generatie XVII) met Jutta von Wildenburg huwt, die (omdat vele van haar familieleden jong of kinderloos sterven), erfdochter van het gebied Wildenburg wordt (zie familie Wildenburg). Het echtpaar woont op de Wildenburg en de nakomelingen worden de tak Hatzfeld-Wildenburg genoemd. Voor zoon Goddert worden dan de beide familiewapens gecombineerd. Goddert von Hatzfeld-Wildenburg bestuurt het tamelijk onafhankleijke gebied van de Heerlijkheid Wildenburg.
|
Deel van de kaart "Circulus Westphalicus Germania Inferior"
van Blauew (1645). |
Friedhoff, J., (2004). "Die Familie Hatzfeld". Grupello Verlag
Terug naar het kwartierblad RH XV.75412.